De echte Amsterdammer - Dic van Duin
Over Dic
Dic van Duin is gepensioneerd acteur, 'voor zover dat kan, pensioneren als acteur' die je misschien kent uit het theater, van films als Zadelpijn en het Diner, of van de reclames van Klaverblad Verzekeringen. Hij werkt nu als vrijwilliger in de Hortus in Amsterdam. 'Het werk dat ik doe is niet heel specialistisch. Veel harken, schoffelen en snoeiwerk.'
Dierbare herinnering
'Mijn dochter werd geboren op 17 augustus 1999. Ik werd om een uur of 5 thuis gebeld door een arts uit het ziekenhuis, dat bij mijn vrouw de weeën waren begonnen. Dus ik stapte op mijn fiets en reed door de Van Ostadestraat en daarna over de Amstelbrug, net toen de zon opkwam. Het was echt een prachtige zonsopgang. Ik ben even afgestapt om te kijken. Dit is de laatste keer dat ik hier rij en dat ik geen vader ben, dacht ik. Op dat moment was ik wel heel erg Amsterdammer.'
FAVORIETEN VAN DIC
Favoriete activiteit in Amsterdam?
'Met de fiets door de stad rijden is altijd leuk. Altijd leuk, behalve in de Damstraat. Amsterdam is een prettige stad om in te fietsen. Hoewel mijn vrouw niet meer met mij door de stad wil rijden. "Je rijdt altijd rare routes en tegen het verkeer in" zegt ze dan.'
Favoriete theater?
'Bellevue, daar was ik laatst nog. Naar ‘Schuld’ van Toneelgroep Maastricht, over het verleden van een jonge Jezidische vrouw. Het zet je aan het denken. Dat soort theater - zo politiek beladen en direct - wordt niet meer zoveel gedaan. Bellevue is altijd fijn om te bezoeken. Hele goeie technici, een goeie sfeer en een hele diverse programmering.'
Favoriete stukje groen in de stad?
"De Hortus natuurlijk. Ik kan niet anders zeggen. En ik heb een theorie, dat aan het Entrepotdok, de langste geveltuin van de wereld ligt. Dat denk ik echt. In de lente zijn daar de meest fantastische blauweregens te zien, rozen, stokrozen en een hele hoop wilde bloemen. Zelfs in de kademuur groeien allerlei dingen. Leuk dat de natuur daar heel erg dicht de stad in is gekomen."
Favoriete Amsterdammer?
'Mijn favoriete Amsterdammer was Pieter Melford. Een goede vriend, zo iemand die altijd overal tegelijkertijd was in de stad. Hij had medicijnen gestudeerd, wilde huisarts worden maar heeft het nooit in de praktijk gebracht. Voor veel mensen was hij een vraagbaak, een aanspreekpunt in het café voor iedereen ‘die iets had’. Je zag hem wel eens met mensen de WC ingaan, omdat zij dan iets wilden laten zien wat niet midden in de kroeg kon. "O" zei hij dan "dat is niets." Of: "ik zou toch even langs je eigen huisarts gaan." Hij was ook een hele goeie schaker en een fantastisch iemand die ik nog iedere dag mis. Hij was nogal een innemer, net als ik, maar had nooit een slechte dronk. Ik af en toe wel. “Een slechte dronk is zonde van het geld” heeft hij mij ooit verteld. Daar moet ik nog vaak aan denken.'
Favoriete film of boek over de stad?
'De avonden van Reve. Ik ben een enorme fan van Reve. En Amsterdam heeft zo’n mooie rol in dat boek. Hoewel hij een ambivalente relatie had met de stad. Hans Hafkamp heeft er zelfs een boekje over geschreven “Ik haat Amsterdam... Amsterdam is een gedoemde stad” een wandelboekje over het Amsterdam van Reve. De titel zegt het eigenlijk al.'
Favoriete eetplek?
'Ik ga heel graag uit eten, maar het liefst ga ik naar Nam Kee op de Nieuwmarkt. Haal ik ook geregeld af. Mijn dochters wonen allebei niet meer thuis, maar als ik app 'ik ga vanavond Chinees halen' dan staan ze allebei op de stoep.'
Favoriete verborgen parel?
'De fontein op het Marineterrein, achter het Scheepvaartmuseum. Amsterdam heeft bijna geen fonteinen, maar daar staat echt een bizarre, meesterlijke fontein. Dat moet onder de aandacht gebracht worden, vind ik.'