Amsterdams Bach Consort met Mozarts Requiem

Requiem

In 1791 verscheen een vreemde man voor Mozarts deur. Hij was de bode van een anonieme opdrachtgever, die Mozart vroeg om een requiem te componeren.

Mozart heeft nooit geweten wie de opdrachtgever voor het Requiem was. Maar inmiddels is dit wel bekend: het was de Oostenrijkse graaf Franz Walsegg. Hij had net zijn jonge vrouw Maria Anna Theresa verloren. Het Requiem zou aan haar worden opgedragen. Walsegg wilde doen alsof híj het stuk had gecomponeerd - en niemand mocht natuurlijk weten dat hij dat van plan was.

Maar zijn plan liep anders. Mozart overleed en liet het Requiem onvoltooid achter. Zijn vrouw Constanze droeg er echter zorg voor dat het Requiem zo snel mogelijk zou worden voltooid. Nadat ze verschillende componisten had benaderd, was het Franz Xaver Süßmayr, een leerling van Mozart, die het Requiem voltooide. Hij hielp zijn leraar al op zijn sterfbed met het stuk.

Mysterie

Het was toeval dat Mozarts laatste stuk een requiem was. Hij werkte in de laatste maanden van zijn leven ook aan andere stukken, zoals zijn beroemde klarinetconcert en de opera's die Zauberflöte en Clemenza di Tito.

De oorzaak van Mozarts dood zal een raadsel blijven. Maar het allergrootste mysterie is toch wel het mysterie van Mozart zelf: het blijft ongelofelijk hoe iemand zo veel mooie en ontzagwekkende muziek heeft kunnen componeren in zo'n kort leven.

We wasted too much time

Is de titel van het slotdeel uit de Klimaat Kantate die Niek Idelenburg componeerde. De tekst uit de Urgenda zaak die hem inspireerde tot de finale luidt:

If we can solve the biggest problem of the century why for godsake don’t we?

Let op: de eindtijd is een indicatie.