Meertaligheid in de poëzie

Talk met Benzokarim, Jörgen UNOM Gario, Pelumi Adejumo en Dean Bowen

Poëzie is altijd in beweging geweest, een voortdurende verschuiving van taal die zich aanpast aan de tijdgeest. Althans, dat mogen we hopen. In deze alsmaar vloeiende beweging van taal, die we kennen maar soms ook opgelegd krijgen, liggen mogelijkheden verscholen. Taal wordt constant eigen gemaakt; het laat zich vermengen met invloeden van andere talen en daagt de gevestigde taal uit om mee te evolueren.

Door de jaren heen zien we dat woorden, zinnen en klanken uit andere landen, gebieden en culturen een belangrijk onderdeel worden van de Nederlandse taal. Onlosmakelijk verbonden – toch ontstaat er een tweedeling: aan de ene kant heb je een groep die duidelijk tegen deze verschuiving is, aan de andere kant een groep die zich geen andere taal kan voorstellen.

Poëzie?

Maar hoe zit het met poëzie? In hoeverre zijn dichters zich bewust van de verschuivingen, invloeden en lading van de taal? Is meertaligheid de toekomst van poëzie? Is poëzie denkbaar zonder meertaligheid? En wat is dan meertaligheid? Zit er ook meertaligheid in de Nederlandse taal zelf?

Op 21 april zullen ze het hebben over deze vragen. Samen met dichters en performers Pelumi Adejumo, Jörgen Unom Gario, Dean Bowen en Benzokarim zullen ze onderzoeken welke positie meertaligheid inneemt in hun werk. Ook zullen deze dichters een performance geven waarin de meertaligheid terugkomt.

Let op: de eindtijd is een indicatie.