Alex
'Alex' duikt in de onvermijdelijke vraag: wie ben ik.
Het is een psychologisch proces van acceptatie, een moment van reflectie en zelfconfrontatie, zowel individueel als in relatie tot anderen. Wanneer je een nieuw iemand ontmoet, is het normaal dat mensen elkaar spiegelen, wat kan leiden tot de ontdekking van aspecten van jezelf die je nog niet eerder had opgemerkt. In eerste instantie voel je misschien de drang om je tegen deze aspecten te verzetten, maar het is essentieel om stil te staan, te observeren, te luisteren, te begrijpen, erbij betrokken te zijn, te accepteren en je ermee te verbinden.
'Alex' vertegenwoordigt een zoektocht naar identiteit, die zowel frustraties als nieuwsgierigheid omvat, en de vrijheid omarmt om met zichzelf te spelen tijdens het proces van zelfontdekking. De stripfiguren vertellen dit concept door middel van gebaren op humoristische toon, met de bedoeling er een aangename ervaring van te maken en te genieten van een glimlach.
Memic-project / Roberta Maimone
Roberta Maimone is een in Nederland gevestigde danskunstenaar wiens innovatieve werk het snijvlak van beweging, emotie en muziek verkent. Via het transdisciplinaire ‘Memic-project’ transformeert Maimone stripfiguren in krachtige expressiemiddelen en begeleidt het publiek op een buitengewone reis tussen realiteit en fantasie. Met een humoristische en visionaire aanpak creëren ze meeslepende ervaringen die het publiek over de hele wereld boeien. Maimone's werk was te zien op prestigieuze locaties en evenementen zoals de NederlandsDansDagen 23, waar ze het project 'Alex' presenteerden, en Teatro de Canal in Madrid. Daarnaast heeft ze haar unieke methode gedeeld via lesopdrachten, waaronder workshops bij de Nationale Dansmaatschappij van Spanje.
Bisogna Morire
'Bisogna Morire' is een dansvoorstelling die zich verdiept in de diepten van intergenerationele ervaringen. Het stuk weerspiegelt en weerspiegelt de overgeërfde wijsheid en tradities van voorgaande generaties, terwijl ook de relevantie ervan in de moderne wereld in twijfel wordt getrokken. Door middel van bewegingsonderzoek en het vertellen van geluids- en visuele verhalen verkennen we de met elkaar verweven verhalen van verschillende generaties vrouwen, reflecteren we op geërfde erfenissen en omarmen we de evolutie van identiteit en empowerment, waarbij we de schoonheid van gedeelde verhalen vieren.
Voortbouwen op het verleden, keuzes maken over wat je achterlaat en wat je meeneemt.
Sproet rode lippenstift
'Freckle Red Lipstick' is een project mede gecreëerd door Clara Cozzolino en Lela Di Costanzo, beiden dansers en multidisciplinaire kunstenaars met een gedeelde fascinatie voor de complexiteit van de mens. Lela, danseres en choreografe, heeft een grote interesse in beeldende kunst, terwijl Clara, danseres, choreografe en geluidskunstenaar zich richt op het samenspel tussen beweging en geluid. Na een dansopleiding te hebben gevolgd aan de Daf Dance Arts Faculty in Rome, hebben ze ervaring opgedaan in het werken en samenwerken met verschillende gewaardeerde choreografen en kunstenaars, waardoor ze hun interdisciplinaire vaardigheden hebben verrijkt. Hun samenwerking combineert hun diverse achtergronden en professionele ervaringen, waardoor de uitwisseling van levenservaringen, perspectieven en vragen wordt vergemakkelijkt.
Ruggengraat
Van de omgeving naar het lichaam, van het lichaam naar het individu, van het individu naar de Ander. De voorstelling die je gaat zien probeert dit pad uit te stippelen, waarbij we ontsnappen aan de immanentie en op jacht zijn naar identiteit. Hier wordt een bepaald soort emotionele samensmelting en gewoonte als een beperking voorgesteld. Twee personages zullen zichzelf uit deze keten emanciperen gedurende een proces dat zo moeilijk is als het bestrijden van een vooroordeel, zo natuurlijk als het doorknippen van de navelstreng.
