De echte Amsterdammer - Laura Nieuwenhuis

Over Laura Nieuwenhuis

Theaterregisseur in wording Laura Nieuwenhuis (24) werd geboren in Amsterdam, maar verhuisde naar Den Bosch en Maastricht voor theateropleidingen. In november kwam ze terug, nu woont ze op Oostenburg. ‘Het was heel verrijkend om de stad uit te gaan, maar ik heb Amsterdam ook heel erg gemist. Het voelde als thuiskomen.’ Haar afstudeervoorstelling I wish I wasn’t born at all is op 6 juni (try-out) en 7 juni (première) te zien in CC Amstel. Het gaat over een vrouw die terugkeert naar haar ouderlijk huis na het overlijden van haar moeder. Terwijl ze door de spullen gaat en intieme gesprekken voert met de makelaar, ontdekt ze bij zichzelf het onverwerkte verdriet dat ze bij zich draagt.

Trotse Amsterdammer?

‘Jazeker! Ik heb het Amsterdams van huis uit meekregen, de taal die je met elkaar spreekt. Niet in de zin van een accent of woordkeuze, maar wel de directheid, de openheid en de gezelligheid. Ik kan heel goed ouwehoeren.’ 

Mooiste theaterzaal?

‘Cultureel Clubhuis CC Amstel aan het Cullinanplein in Zuid, dat dit jaar vijf jaar bestaat. Als je binnenkomt in het café kun je doorlopen naar de OBA of afslaan naar het theater. Het is een heel inspirerende plek. Ik vind het ook fijn om hier te werken, in het café of de OBA of in de theaterzaal. Er werken hele vriendelijke mensen en er zitten altijd veel buurtbewoners.’ 

Lied over de stad?

‘Bloed, zweet en tranen van André Hazes. Een cliché, maar dat is toch echt het lied dat Amsterdam het best bezingt. Als het ergens wordt gezongen of gespeeld, voel ik meteen de trotse Amsterdammer in mij naar boven komen. En het is het lied van Ajax. Ik blijf toch een Ajacied.’ 

Spot na middernacht?

‘Na een voorstelling nog lekker lang napraten in De Smoeshaan, Frascati Café of De Richel.’  

Beste huilplek?

‘Op de fiets door het centrum. Niet een specifieke route, gewoon een beetje langs de grachten. Muziek in mijn oren en de tranen laten rollen. Juist de drukte van het centrum geeft een beetje een anoniem gevoel, dan kun je je beter verstoppen.’ 

Meeste nostalgie?

‘Watergraafsmeer. En dan specifiek het schoolplein van WSV. Ik woonde daar om de hoek, dus mijn broer, vriendjes uit de buurt en ik waren daar niet alleen in de pauze te vinden, maar ook na school of in het weekend om te voetballen of verstoppertje te spelen.’  

FAVORIETEN VAN LAURA

Favoriete restaurant?

‘The Pizza Vagabond in de Czaar Peterstraat. Daar vind je de lekkerste pizza die ik ooit at in Nederland. Het is een klein restaurant, met een terras voor de deur en je kunt er ook afhalen. Ik neem eigenlijk altijd de margarita of die met buffelmozzarella.’  

Verborgen parel?

‘Ik ben op Koningsdag begonnen in de Jordaan en geëindigd in het Spaanse restaurant Tasca Bellota op de Westelijke Eilanden. Heel random, maar het was er heerlijk rustig. Je kunt er echt heel lekker tapas eten, met uitzicht op het haventje.’  

Snelle snackplek?

‘Banketbakkerij Van der Linde op de Nieuwendijk. Ik ging hier vroeger altijd na het shoppen een ijsje halen met mijn moeder; een grote bol slagroomijs op een hoorntje. Het is het lekkerste ijs van de wereld.’ 

I wish I wasn’t born at all is 6 juni (try-out) en 7 juni (Première) te zien in CC Amstel. Kaarten vind je hier.

Ben jij ook een trotse Amsterdammer en wil je graag je verhaal en favoriete plekken delen? Neem dan contact met ons op via redactie@iamsterdam.com.