Combinatie van drie blazers
Of is het meer een humoristische dans met sierlijke bewegingen en plotselinge schijnbewegingen, met af en toe een hint naar het jazzboek en de geest van heruitvinding kloppend met koppige betrouwbaarheid?
De combinatie van drie blazers kan ook de feestelijke staccato energie van een marching band suggereren, de stomende frontlinie van een New Orleans jazz ensemble of misschien... gewoon drie mensen die ademloos wachten op een ritmesectie?
In ieder geval: dit trio is iets anders. BaarsBuisDeman is niets minder dan een waar droomensemble en in staat tot een oneindig scala aan klankkleuren: van de laagste tuba-laag tot de hoogste shakuhachi-hoog en alle (nou ja, de meeste) geluiden daartussenin.
U moet het maar gewoon met eigen oren horen.
Met: Ab Baars: klarinet, shakuhachi, composities, Joost Buis: trombone en Berlinde Deman: tuba, serpent (een zeventiende-eeuws blaasinstrument in de vorm van een slang)
Over hun cd Cecil's Dance (uitgekomen op Wig Records): Cecil’s Dance boeit vanaf de eerste noot. Ab Baars kan er zijn in decennia gevormde eruditie in kwijt, Joost Buis zijn vergelijkbare vakmanschap op trombone en Belinde Deman haar ongebreidelde kijk op niet alledaagse instrumenten als tuba en serpent. Als deze drie musici niet over die unieke eigenschappen zouden beschikken, was Cecil’s Dance van alle waardigheid ontdaan. Nu verheffen ze deze schijf tot muzikale beeldhouwkunst.
(Rinus van der Heijden op Jazznu.com)
