De beste werken van Streetart Frankey

Hoe is de samenwerking met Het Parool ontstaan?

'2,5 jaar geleden werd ik benaderd door Het Parool. Ze hadden al vaker werk van mij gezien en wilden graag meer werken van mij delen. Heel gaaf, omdat streetart eigenlijk een illegaal domein is. Dus het is super gewaagd van een krant om hier een platform voor aan te bieden! Het heeft ook echt iets positiefs bijgedragen, want onder andere hierdoor heeft Femke Halsema een commissie ingesteld.'

Een commissie?

King vs. President (2017) Churchchilllaan

'Als streetart kwalitatief goed is aangebracht, moet er eerst een commissie meekijken, dus zelfs de gemeente kan niet zomaar iets weghalen. King Kong bijvoorbeeld was weggewaaid. Toen kreeg ik een telefoontje namens de commissie: hoe ze het het beste konden repareren, want de buurt wilde het beeldje houden. Heel tof! Tegenwoordig wordt steeds meer van dit soort streetart toegestaan, het hoort bij de hedendaagse cultuur.'

Bedenk je al je werken zelf?

Eberhard van der Laan (2019) Weteringschans

'Ja, ik bedenk alles zelf voor Het Parool, en alles mag, zolang ik niks met een politieke boodschap of iets met het geloof doe. Maar dat deed ik eigenlijk al niet. Banksy maakt bijvoorbeeld wel kunst met een statement. Mijn statement is vooral ‘lol’. Als mensen er wel iets achter zoeken is dat natuurlijk hartstikke tof, maar dat is niet per se mijn bedoeling.'

'Het beeldje van Eberhard van der Laan maakte ik in opdracht van Paradiso. Een enorme eer! Paradiso is dé culturele tempel van Nederland, dus ik moest wel iets groots verzinnen. Ik werk eigenlijk heel klein, dus werd het een groot gebaar wat klein is. Belangrijke figuren zie je vaak statig met de borst vooruit, maar ik heb Eberhard zo neergezet, dat hij geniet van kunst en cultuur en toch open staat voor kritiek. Ik ben erg trots op dit werk. Als ik voorbij fiets en omhoog kijk, denk ik ‘oh yes’.'

Zijn klein en grappig jouw kenmerken?

'Ja, omdat ik wekelijks iets moet maken, kan ik geen grote werken ernaast doen. Maar ik ga nu wel een groot kunstwerk onthullen, van 7 meter hoog! Bij de Hondsrugweg bij Bijlmer ArenA in de buurt. Maar ook al is dit groter dan wat ik normaal doe, je ziet mijn soort humor er zeker in terug.'

Kun je iets meer over dit kunstwerk vertellen?

De autoprikker (2020) Hondsrugweg

'Ik heb een gigantische ‘autoprikker’ gemaakt. Je kent zo’n bonnetjesprikker in restaurants? Dat is het, maar dan met auto’s in plaats van bonnetjes erop. In de Bijlmer wordt plaats gemaakt voor een park en het staat daarnaast ook symbolisch voor Amsterdam dat steeds autoluwer wordt. Op 29 oktober werd het door de wethouder geopend, zo heel officieel met een doek dat eraf wordt getrokken. Het staat op een grote open plek, dus iedereen kan het bekijken.'

Wat is het doel van jouw streetart?

Hartenstraat (2019) Hartenstraat

'Vroeger werd streetart vrij snel weggehaald, tegenwoordig blijft het steeds langer staan, en dat geeft mij ook meer de ruimte en tijd om na te denken over wat ik kan bijdragen aan de stad. Ik hou echt van die mooie boodschap aan de stad, zoals het beeldje van Eberhard. Ik ben nu met een nieuw project bezig, met een ‘maak de stad een beetje liever’-boodschap. Dat wordt nu meer gewaardeerd.'

Is de waardering voor streetart anders dan vroeger?

Freedom (2019) Hazenstraat

'Jazeker. Er is nu veel meer humor in kunst, daar heeft bijvoorbeeld Banksy aan bijgedragen. Streetart is breed geworden en valt niet meer onder graffiti. Ik maak al heel lang dezelfde soort kunst, die in de streetartwereld Urban interventions wordt genoemd: je ziet iets op straat en verzint daar iets bij, of je repareert kapotte dingen met kunst.'

Buurman en Buurman (2020) Reguliersgracht

'Ik zet trouwens nooit iets op een woonhuis zonder het te vragen als ik denk dat het er niet meer afgaat. Zoals Buurman en Buurman, die haakjes zaten er al, want er heeft echt een straatbord gezeten. Ik heb dat bordje met stoepkrijt nagemaakt, zodat het zo van de haakjes af kan en het huis weer is zoals het was. Maar lelijke of kapotte dingen van de Gemeente, daar vraag ik geen toestemming voor hoor.'

Waar haal je inspiratie vandaan?

'Alles is opgebouwd uit primaire vormen: vierkanten, driehoeken en rondjes. Dus alles kun je terug leiden naar basisvormen, en daar kun je alle kanten mee op. En hoe meer ik er mee bezig ben, hoe makkelijker het wordt. Ik vergelijk het ook wel met rappers, die on the spot een hele rap kunnen maken als je ze één woord geeft. Die hebben dan mentale mapjes gemaakt met allemaal woorden die bij dat ene woord horen. Ik heb dat ook. Als ik een paal zie, denk ik aan een sigaret of een staf. Ik kan snel een associatie leggen.'

Kun je dan nog wel normaal door de stad lopen?

'Ik kan het goed van me afzetten. Een rapper is ook niet altijd aan het rappen. Maar als je me vraagt, wat kun je in deze buurt maken, dan zie ik wel meteen iets voor me.'

Wat is tot nu toe je favoriete werk?

Under construction (2018) Overtoom

'Ja, dat is toch wel Under construction. Op een muur op de Overtoom staat zo’n Romeins wit gebouwtje, waarvan het dak alleen de punt mist. Toen ik er dagelijks langsfietste, dacht ik altijd: waarom wordt dat puntje er niet gewoon weer opgezet. Ik heb toen zelf dat witte puntje en de gele hijskraan toegevoegd. Mensen denken dat ik dat hele ding heb gemaakt. Moet altijd weer lachen als ik iedereen er bij het stoplicht naar zie kijken.'

Welk werk zit er al heel lang?

Missing numbers (2013) Westerstraat

'Missing numbers. Je ziet op de Westerstraat dat de even huisnummers 56 t/m 68 missen, omdat daar vroeger een hofje heeft gezeten. Er zit een spleet in die muur, waar ik zeven huisjes heb gezet met de missende nummers, dus nu klopt de nummering weer. Die zitten er echt al 10 jaar! Een paar jaar geleden werd het ergens genoemd in een Aziatische Lonely Planet en er stond dan ook standaard een bus vol Aziaten die daar foto’s kwam maken. Ik denk dat dit werk in heel wat fotoalbums staat.'

Welk werk blijft je nog altijd bij?

Tram 14 (2019) Javaplein

'Toen Johan Cruijff 3 jaar was overleden, had hij nog steeds geen echt eerbetoon in het centrum van Amsterdam. Ik dacht al snel aan tram 14 (het rugnummer van Cruijff), dat móet de Johan-Cruijff-tram worden! Maar dat zou ik nooit voor elkaar krijgen bij de gemeente. Ik kwam erachter dat er één halte is waar alleen tram 14 langskomt. Dat was de plek! Ajacieden worden wel eens gezien als godenzonen, als een soort godsdienst. En goden in de kerken worden vaak in glas en lood afgebeeld. Zo kwam ik op het idee om die glasplaat in het tramhokje om te toveren tot een soort glas-in-loodraam. Maar ik vind alsnog dat die Johan-Cruijff-tram er moet komen hoor! Ajax-kleedkamerstoeltjes erin, vindt iedereen leuk toch?'

Wat wil je nog bereiken met jouw art?

'Ik heb een oudere dame als volger op Instagram, die iedere week met haar kleinkind op zoek gaat naar mijn werken. Soms zijn ze al weggehaald, maar als het er nog staat, word ik wakker met een foto van hen bij het kunstwerk. Ik zou alleen al hiervoor dit willen blijven doen, zodat oma en kleinkind er lol uit kunnen halen op de zaterdagochtend. Ik hoop dat ik iedereen een glimlach kan geven op zaterdag. Dat zou ik geweldig vinden.'

Over Frank de Ruwe

Frank de Ruwe werd in 1977 geboren in Nijmegen. Hij verhuisde al snel met zijn familie naar Eindhoven waar hij is opgegroeid. In 2001 kwam Frank na zijn studie naar Amsterdam. Hij was op zoek naar een grote werkplaats en zo kwam hij in contact met iemand die in de Van Gendthallen zat, grootse loods in oost bij Roest. Sindsdien is hij altijd in Amsterdam gebleven en woont hij nu in Amsterdam West.

Volg Frank op zijn Instagram of bekijk zijn website voor meer informatie.