Lisan - Fruittuin van West
Over Lisan
Wanneer Lisan over haar boomgaard kuiert, ziet ze tot haar grote plezier een dwarsdoorsnede van Amsterdam. Haar klanten, die zelf hun fruit mogen plukken aan de Tom Schreursweg, zijn zo divers als je het je maar kunt bedenken. ‘Jong, oud, mensen met een migratieachtergrond, toeristen, dorpelingen, Jordanezen, creatievelingen en data-analisten. Ik kwam hier 10 jaar geleden naartoe met de droom een zo divers mogelijk publiek aan te spreken. ‘’Richt je PR op één specifieke doelgroep’’, adviseerden mensen me toen nog. Dat advies hebben we nooit opgevolgd. Iedereen moet zich hier prettig voelen en ik vind het heel tof om te zien dat dat gelukt is.’
Dromen najagen
Eind 2013 zetten Lisan en haar man hun handtekening onder het erfpachtcontract van een stuk grond in Nieuw-West. Ze verkochten hun fruitteeltbedrijf in Dronten en kwamen hun dromen najagen in Amsterdam. ‘We hebben hier in Amsterdam een professionele boomgaard opgezet waar we biodynamisch meer dan 20 fruitsoorten telen. We verkopen niet business to business, maar rechtstreeks aan de mensen die het fruit zelf mogen komen plukken. Daarnaast hebben we kippen, koeien, varkens, paddenstoelen, witlof, een biowinkel en een tuincafé voor daghoreca en feesten.’
Veelzijdig in alles
Hoewel de overgang van Dronten naar Amsterdam groot was, heeft Lisan geen moment spijt gehad. ‘De levendigheid en grote diversiteit zijn heerlijk. De stad is in alle opzichten veelzijdig: in het cultuuraanbod, de activiteiten die er iedere dag te doen zijn, maar ook zeker in haar inwoners. Er zijn zo veel ruimdenkende Amsterdammers, zo veel mooie mensen met allerlei verschillende achtergronden.’ Lisan vindt dat ze kan genieten van het beste van twee werelden: ‘Ik woon in alle rust, maar als ik op de fiets stap, ben ik zo in het Centrum. Dat is zo’n luxe. Ook voor onze kinderen: zij hebben de veiligheid van onze boerderij, maar zitten in de stad op school en krijgen allerlei stads- en cultuurgewoontes mee waar ze in Dronten niet mee in aanraking zouden zijn gekomen.’
Te polariserend
Toch denkt de fruitteler dat er nog werk aan de winkel is in Amsterdam. ‘Ik schrik ervan als ik een lesbische vrouw hoor zeggen dat ze niet hand in hand over straat durft te lopen met haar vriendin. Ik zou willen dat dat voor iedereen gewoon mogelijk zou zijn, dat we vriendelijk zijn en in gesprek blijven met elkaar. Natuurlijk hoeven we het niet allemaal met elkaar eens te zijn, juist niet. Maar de polariserende debatten die je nu zowel in de politiek als in de samenleving hoort: daar heb ik een hekel aan. Ik wens het iedereen toe dat hij of zij zich vrij kan voelen in de stad.’
Het vernieuwde stadslandbouwproject van Lisan blijft een plek waar verschillende gemeenschappen met interesse in tuinieren samenkomen en zich dichter bij de natuur voelen.
