De echte Amsterdammer - Erik Loijenga

Over Erik

Erik Loijenga (64) is geboren en getogen Amsterdammer. “Ik ben in de Jan Bomgastraat geboren in Geuzenveld, en ik woon nu een paar 100 meter verderop. Ik heb mijn hele leven in Nieuw-West gewoond. Nee, dan smokkel ik. Ik heb 15 jaar op de Postjeskade gewoond, tegen het Rembrandtpark aan. Dat is officieel West. Verder ben ik het stadsdeel niet uit geweest.” Loijenga ging 10 jaar geleden met slechtziend pensioen en is actief bij verschillende organisaties die de toegankelijkheid van Amsterdam willen verbeteren.

Ben je een trotse Amsterdammer?

‘Ik ben een trotste Amsterdammer. Absoluut. Amsterdam biedt zoveel diversiteit op gebied van cultuur, voorzieningen maar ook de verschillende bewoners. Ik woon aan de rand van de stad, dus ik ben zo in het centrum en ik ben zo buiten de stad. Sportvoorzieningen, winkels, theaters, het ziekenhuis: alles is heel dichtbij. Als ik hier uit mijn raam kijk, zie ik alleen groene bomen en lucht. Ik kijk uit op de Hoofdstructuur Groen, die loopt van de Haarlemmerweg helemaal naar Amsterdamse Bos, met een aftakking richting het Vondelpark. Die hoofdstructuur Groen is heel belangrijk voor de stad: voor bewoners, dieren. Ik ben heel blij dat ik in een flat woon die toevallig in die strook staat.’

Is Amsterdam een toegankelijke stad?

‘Als ik genuanceerd ben, vind ik Amsterdam, redelijk toegankelijk. Redelijk toegankelijk. Minder genuanceerd, dat zou ik zeggen: meer dan tevreden. Kijk, het kan altijd beter. Maar ik ben vorig jaar november in Parijs geweest en daar was ik zo afhankelijk van mensen met wie ik was.’

Wat kan er beter?

‘Er kunnen meer stoplichten komen met zo’n kliksysteem, zodat je kunt horen of je kan oversteken of niet. En er zijn bij sommige bushaltes knoppen die het digitale bord voorlezen waarop de tijden staan van de bussen. Maar die knoppen worden gesloopt en dan kun je ze niet gebruiken. Die op het Bos en Lommerplein is al maanden stuk. Op zich lukt het mij ook zonder hoor, ik ben brutaal. Ik vraag dan aan de buschauffeur: “Kunt u effe mijn ogen zijn? Dat knoppie doet het niet.”’

FAVORIETEN VAN ERIK

Meest toegankelijke/inclusieve openbare plek in Amsterdam?

‘Ik vind dat de Amsterdamse musea heel erg hun best doen om de toegankelijkheid te verbeteren, [link naar filmpje Verzetsmuseum]. Niet alleen voor blinden slechtzienden maar ook voor mensen in een rolstoel of slechthorenden. De Stopera, vind ik ook een goed toegankelijk gebouw. Ik ben lid van de WMO-adviesraad (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) waar we gevraagd en ongevraagd advies aan de wethouder en ambtenaren. Zo is de raad nu aan het nadenken over een toegankelijk invalidetoilet te plaatsen in de Stopera.’

Slechtst toegankelijke/inclusieve openbare plek in Amsterdam?

‘De gecombineerde trein-metro stations. De liften zijn zo vaak stuk. Die bij Sloterdijk ligt er altijd uit.’

Favoriete eetplek?

‘Ik moet aandelen gaan vragen. In Nieuw-West is er eigenlijk nog maar één écht Grieks restaurant: Plato op het Confusiusplein. Daar kom ik al mijn hele leven. Ik ken de kaart van onder tot boven. Ze hebben er goed eten.’

Favoriete museum?

‘Dat is een moeilijke. Het Rembrandthuis of het Rijksmuseum. Het Rembrandthuis omdat ze daar een hele leuke audiotour hebben. Mijn kleinkinderen (7 en 11) deden daar een kindertour. Ik genoot écht van hoe erg zij aan het genieten waren. In het Rijksmuseum heb je in de Westelijke Toren kinderactiviteiten, gratis. Niet veel mensen weten dat. Lekker tekenen enzo. Vinden ze heerlijk, die jongens.’

Favoriete Amsterdammer?

‘Als het een levend iemand moet zijn, Femke Halsema. Ik ben geen GroenLinkser, maar ik vind Femke Halsema een fantastische burgemeester. Als het ook een overleden Amsterdammer mag zijn, André Hazes. Senior dan. Zijn zoon voetbalde bij mij op de club. De broer van André Hazes senior kan ook goed zingen, wist je dat? Arie Hazes. We hebben nog wel eens een geintje uitgehaald op de voetbalclub. Zeiden we dat A. Hazes kwam zingen. Iedereen dolenthousiast. Was het Arie. Het klonk net zo goed hoor.’

Favoriete gebouw in de stad?

‘De molen, Roe 1100 aan de Haarlemmerweg. Het is hier vlakbij. In 2032 bestaat die molen 400 jaar. Ik heb een foto waar ik met mijn beide ouders voor die molen sta. Ik ben dan 11 denk ik. Ze leven allebei niet meer. Als ambtenaar was ik verantwoordelijk voor het maatschappelijk vastgoed in Nieuw West, die molen viel onder mijn beheer. Die molen zal altijd bijzonder blijven voor mij.’

Ben jij ook een trotse Amsterdammer en wil je graag je verhaal en favoriete plekken delen? Neem dan contact met ons op via