De echte Amsterdammer - Flowerbikeman (Warren Gregory)

Over de Flowerbikeman

De Amerikaanse Warren Gregory (53) kwam in 2004 naar Nederland met zijn vrouw Michelle voor een korte vakantie. Ze zouden 10 dagen blijven en dan doorreizen naar Parijs. Na 8 dagen besloten ze te blijven. Hij cancelde Parijs. Michelle kreeg hier een baan, Warren zou proberen zo snel mogelijk iets te vinden. Maar Michelle kreeg last van epileptische aanvallen die haar geheugen steeds verder aantastte. ‘We bleven toch hier. Zij was gelukkig. Maar ze raakte steeds vaker haar fiets kwijt. In de fietsenflat bij het station, op straat, overal eigenlijk. Dus versierde ik haar fiets met bloemen zodat ze hem altijd terug zou kunnen vinden.’ En zo begon het. Nu kent iedereen de fietsen van Warren, die door de hele stad te vinden zijn.

Waar woon je?

'Ik heb een klein bootje liggen in Amsterdam-Noord, bij de NDSM-werf. Daar wonen we.'

Wat voor werk doe je?

'Mensen noemen mij een kunstenaar. Ik ben gewoon een persoon die fietsen maakt, voor haar. Sporen van fietsen zodat ze haar weg terug naar huis kan vinden. Kunstenaars zijn mensen met een goed geheugen. Zij kunnen hun herinneringen en gedachten bewaren en op papier zetten, of in steen hakken. Het tegenovergestelde van Michelle, zij kan niets meer creëren in haar hoofd.'

Ben je een trotse Amsterdammer?

'Ja, zeker. Amsterdam heeft mij gered. Voordat wij hier kwamen was ik veel te zwaar en ongelukkig. Mijn oma stelde een vakantie naar Amsterdam voor. Terug naar de roots, op de fiets zitten en de stad zien. Dus dat deed ik. Ik viel af en voelde mij elke dag een beetje beter. De manier waarop deze stad verandert, en toch mensen zichzelf laat zijn. Amsterdam geeft vrijheid.'

Wat mist er nog in Amsterdam?

'Bankjes. Ze hebben zoveel bankjes in de stad weggehaald. Ik snap niet waarom en ik mis ze. En de fietsenflat. Ik vind het echt idioot dat je nu niet meer je fiets gratis kwijt kunt bij het station. Die fietsenkelder is leuk, maar er is niet nagedacht over mindervalide Amsterdammers. Ik kan met al die schroeven in mijn rug niet naar beneden lopen met een fiets in mijn hand. De mensen die dit ontworpen hebben, fietsen niet.'

FAVORIETEN VAN DE FLOWERBIKEMAN

Favoriete activiteit in Amsterdam?

'Fietsen. Ik heb door elke straat gereden in deze stad. Dat begon in 2004 en dat is nog steeds zo. Gewoon een beetje rondrijden, ontdekken, bewegen. En voor je het weet zie je dan de bordjes van de ring verschijnen en denk je: fuck! Ik ben aan de randen van Amsterdam terecht gekomen, hoe dan?!'

Favoriete stukje groen?

'Dat ligt helemaal aan de tijd van het jaar en het weer. Overal waar de zon is. Vaak moet je daar vroeg voor op staan, zeker in de winter en het vroege voorjaar. Er is één plekje, een trappetje op de hoek van de Brouwersgracht en de Prinsengracht, daar is bijna altijd zon. Je zit er uit de wind en kan even opwarmen. Hoe vaak ik daar niet heb gezeten om even een jointje te rollen.'

Favoriete snelle snackplek?

'FEBO. Come on. Je kunt overal stoppen en een kroket uit de muur halen! Ik wilde dit concept naar Amerika brengen, maar dan drive-through. Dat zou echt een hit zijn. Een drive-through FEBO.'

Favoriete straat of wijk?

'De Singel. Het Renaissance Hotel met die wereldbol boven op het gebouw, dat is waar dit avontuur begon. Ik ben nog steeds niet in Parijs geweest.'

Favoriete Amsterdam-herinnering?

'Uiteindelijk gaat alles wat ik doe over Michelle. Haar herinneringen die we proberen te behouden. Zonder haar, zonder de epilepsie, waren de bloemenfietsen er nooit geweest. Mensen zijn er ontzettend enthousiast over, maar als ik kon kiezen, zou ik willen dat het niet nodig was geweest. Dan kies ik voor een normaal leven. Met zijn 2en oud worden en van de stad genieten, net als de rest van de Amsterdammers.'

De Flowerbikeman helpen? Klik hier voor zijn fundraising pagina. 

Ben jij ook een trotse Amsterdammer en wil je graag je verhaal en favoriete plekken delen? Neem dan contact met ons op via redactie@iamsterdam.com.