De echte Amsterdammer - Gerben Vaillant
Elke maand deelt een Amsterdammer zijn of haar favoriete plekken in de stad. Deze keer: performancekunstenaar Gerben Vaillant, die deze zomer te zien is in de voorstelling Het Zomeroffer in het Amsterdamse Bostheater..
Over Gerben
Gerben Vaillant (30) is interdisciplinair performancekunstenaar. ‘Ik begin meestal met de disclaimer: ik maak voorstellingen. Abstracte shit. Hele vage voorstellingen. Dingen die lijken op poëzie. Net als met een gedicht, begrijp je misschien niet alles. Desondanks kun je er toch een beetje verliefd op worden. Dat gun ik echt iedereen.’ Deze zomer is hij te zien in de voorstelling Het Zomeroffer van De Warme Winkel in het Bostheater.
Hoe lang woon je al in Amsterdam?
‘Ik kwam 7 jaar geleden naar Amsterdam om mime te studeren aan de Academie voor Theater en Dans. Er is eigenlijk maar één mime-opleiding in Nederland. Ik twijfelde tussen deze opleiding en een dansopleiding in Berlijn, maar toen belde een vriend dat hij misschien een kamer voor mij had in Amsterdam. Toen was de keuze snel gemaakt.’
Waar stond je eerste Amsterdamse huis?
‘Aan de Zuiderzeeweg, in het oude asielzoekerscentrum op Zeeburgereiland. De huizen zijn slecht en het stond al op de lijst om gesloopt te worden. Er woonden toen vooral studenten van de geesteswetenschappen en de Kunstacademie. Het was écht een community. Er liepen kippen rond en er waren gigantische feesten. Het is echt een magisch stukje Amsterdam. Ik heb daar 5 jaar heerlijk gewoond. Nu woon ik in Oost, maar ik mis de gemeenschapszin van de Zuiderzeeweg nog steeds wel eens. De manier waarop mensen daar met elkaar samenleefden. Er was een sportschooltje, een weggeefwinkel, een klushok. Het was een soort mini-maatschappij in de stad. Het was mijn beeld van hoe mensen samenleven. Dat bleek later toch een beetje anders, haha.’
Ben je een trotse Amsterdammer, en waarom?
‘Ja, ik denk het wel. Ik ben ook nog steeds een trotse Brabander. Hoe meer ik Amsterdammer word, hoe meer ik ook voel dat ik een Brabander ben en blijf, in bepaalde opzichten. Er zit een soort warme vriendelijkheid in mij, die voel ik soms opkomen. Zitten Amsterdammers niet altijd op te wachten. De hoeveelheid smalltalk die mensen daar in de supermarkt maken is al heel anders. Hoe is het met jou, en je moeder? Ga je nog op vakantie? Mensen willen alles weten. Ik ben er ook blij mee dat het hier af en toe niet hoeft, dat je soms gewoon snel door kan.’
Grootste offer dat je gebracht hebt om in Amsterdam te wonen?
‘Een eigen badkamer en een keuken.’
Slechtste plek om je auto te parkeren deze zomer?
‘Ik zou het niet weten, ik heb geen auto. Maar de beste plek om deze zomer je auto te parkeren is bij het podium van het Bostheater in het Amsterdamse Bos. Tijdens Het Zomeroffer, losjes gebaseerd op Le Sacre du Printemps (het Lenteoffer) van Igor Stravinsky, offeren we in plaats van een jonge vrouw zoals in het origineel elke avond een auto, 35 zomeravonden lang.’
FAVORIETEN VAN GERBEN
Favoriete theater?
‘Frascati. Zij hebben een enorme brede range aan voorstellingen. Heel veel is experiment, ik vind het stoer dat ze dat durven, juist nu. En het is ook gewoon een heel leuk theater. De mensen die er werken zijn echt ontzettend vriendelijk. Ze denken met elke bezoeker mee, of je nu slecht ter been bent, of liever iets eerder de zaal in wil. Ze zijn daar allemaal zo lief. Als maker zit ik daar in huis. Ik ben nogal een verlegen en onzeker iemand voor een theatermaker. Je gaat ervan uit dat iedereen die op het toneel staat extreem sociaal en extravert is, maar dat ben ik niet. In dit theater word ik goed begeleid, en heb ik er veel minder last van dat ik niet zo’n verkoper en op-de-voorgrond-type ben.’
Favoriete Amsterdammer?
‘De barman van de Tolbar, met dat bruine, rossig haar. Hij danst altijd lekker mee met de muziek.’
Favoriete film of boek over de stad?
‘Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert. Het is het boek waardoor ik wist: ik wil schrijven. Het is ruig en schimmig. Het motto van de hoofdpersonages wordt omschreven met een dichtregel van Nijhoff die ik heel mooi vind: Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, /Geenszins om liefde, maar om de sublieme/ Momenten en het sentiment daartussen. Het zijn mensen die op zoek zijn naar een groots en meeslepend leven, personages hebben een grote bek, maken geen glorieuze dingen mee, maar wel die dingen die ertoe doen. Het vat Amsterdam goed samen, op een bepaalde manier.’
Favoriete plek na middernacht?
‘Club Church op donderdagavond. Dat is een gemengde avond. Om 1 uur zijn er performances en ik heb daar echt de vreemdste dingen gezien. Zulke goeie performance, daar kan het theaterveld nog wat van leren. Ik heb hier staan kijken naar iemand die echt van alles deed met een winterpeen, een portret van Poetin dat vernietigd werd door een dildo-mitrailleur en iemand die met 5 tandenborstels aan het poetsen was op hardcoremuziek. Fantastisch.’
Kaarten voor de voorstelling Het Zomeroffer vind je hier.
In oktober staat Vaillant op de planken in Frascati met zijn eigen voorstelling On Almost Every Page, over de eindeloze parade van geliefdes die komen en weer gaan in je leven. Kaarten koop je hier.
